- odlanmaq
- qayıd.1. Yandırılmaq, yanğın törədilmək. Evi odlanan mən, əli kösövlü sən. (Ata. sözü). // Od düşüb yanmaq, alışmaq, alışıb-yanmaq. <Yaqut> yanan canının ağrısını əks etdirən dəhşətli bir səslə: – Burax məni, Yunus, . . burax, sən də odlanacaqsan! – deyə qışqırıb qucağımda çırpınırdı. Ə. M..2. Odlu silahla öldürülmək, ya yaralanmaq. Uça bilmirdilər, odlanırdılar; Şama dəyib yanan pərvanə kimi. M. R..3. məc. Bərk hirslənmək, əsəbiləşmək. Özündən çıxmaq. <Ruhnəvaz> Qurbanlıya qarşı göstərdiyi laqeydliyi və etinasızlığı xatırlayıb odlandı. Ç..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.